Laatste werkweekje! (alleen beetje te laat)
Blijf op de hoogte en volg Ruth
26 Oktober 2014 | Filipijnen, Davao
13 oktober
Ons laatste werkweekje is aangebroken.
Vandaag hele dag in het ziekenhuis bij de Emergency. Het was redelijk rustig. Weer kwam er een vrouw voorbij met diabetes. Ze had dus flinke wonden aan haar been, die niet zomaar even te genezen zijn. Ook veel kleine kindertjes gezien. Ik heb nog een infuus geprikt wat meteen goed ging!
Aan het eind van de dag nog even naar de supermarkt geweest.
14 oktober
Om 8 uur stonden we weer in het ziekenhuis. Ik in de O.P.D.. Ik heb nog een injectie kunnen geven. Eigenlijk vind ik dit helemaal niet meer spannend en gaat dit goed! Er kwam een man voorbij met een hele grote en best diepe wond. Het was echt super interessant om te zien hoe de dokter deze schoonmaakten. En vooral ook veel vitale functies opmeten en per patiënt kijken wat die gene heeft. Er komt van alles voorbij dus die afwisseling houd het wel leuk!
’s avonds had ik al veel zin in de volgende dag, want morgen hebben we Medical mission.
15 oktober
Toen we gisteren vroegen hoelaat we klaar moeten staan zei Helen: 8 Filipino time. En ze liep lachend verder. Wij vatte het op als: okee 8 uur maar kwart over 8 is ook goed. Want tenslotte komt niemand hier optijd.
Toen we iets later dan 8 uur aankwamen was er nog niemand. Dus wij vroegen bij de Emergency ‘waar is Helen?’. We vertelde ook wat ze tegen ons had gezegd. Met Filipino tijd bedoelen ze dus een uur later. Helaas kwamen we daar achter toen we al met z’n 4e klaar stonden.
Toen we aankwamen op de plek waar we gingen werken was het heel anders dan de vorige keer. Het plekje was deze keer binnen in een kamertje waar we met z’n alle konden zitten. Het plaatsje lag bij een school. Buiten werd er een rij gevormd.
Wij hadden al onze pakketjes bij om uit te delen aan de kinderen. Dit verliep goed! Soms een beetje té goed, want er kwamen moeders vragen of ze er 2 mochten. Of moeders dwongen hun kinderen om er nog eentje te vragen. Nu zijn bijna alle 300 pakketjes weggegeven. De rest van de pakketjes geven we aan de special mind children, waar we in een van de eerste weken waren.
We hoorde later nog dat ze bij de Medical Mission super blij waren met de spulletjes en onze hulp!
Na en lange dag en een eindeloze rij met mensen viel ik thuis als een blok in slaap.
16 oktober
Om 8 uur begon ik op de Emergency. Het was niet super druk maar wel iets drukker dan normaal. Ik heb vandaag weer een paar infusen gezet en allemaal in een keer helemaal goed. Het gaat steeds beter! De hele dag lag er vandaag een meisje van 19 jaar. Zei is nu 9 maanden zwanger en ze had al last van haar weeën. Toen wij begonnen had ze 2 cm ontsluiting, en aan het eind van onze werkdag 6 cm. We hebben nu heel groot ons nummer achter gelaten zodat we gebeld worden (ookal is het midden in de nacht) al de bevalling begint.
Er ligt in het ziekenhuis op dit moment nog een mevrouw die ook 3 cm ontsluiting heeft. Dus met geluk zien we er nog 2! Ik vind dit echt super leuk.
Aan het einde van de middag kwam er een patiënt om een cyste te verwijderen. Hij had een cyste op zijn rug zo groot als een mini-mandarijntje. Heel interessant om te zien hoe ze de huid op de rug open snijden en de cyste verwijderen.
Om kwart over 4 zijn we weer naar huis gegaan en hebben we allemaal onze telefoon aan gezet in de hoop dat ze snel zullen bellen haha!
Om 8 uur zaten Naomi en ik helemaal klaar om film te kijken. Maar eerst moesten we toch nog even naar het ziekenhuis lopen om te vragen hoe laat de operatie morgen was die er zou komen. Onderweg naar het ziekenhuis zien we opeens Mimi (een collega) lopen. Ze kwam net van het ziekenhuis af. Ze zei tegen ons: ‘hebben ze jullie net gesmst?’ ‘ze ligt al op de bevallingskamer’. Dus wij snel terug naar het huis om Fieke en Daily te roepen. En zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gegaan.
Daar lag het 19e jarige meisje met haar 18e jarige vriend. Het was nog rustig, soms had ze wel weeën maar nog geen persweeën.
Later had de baby in de buik al een beetje ontlasting gehad. Nu moesten ze de baby extra in de gaten houden. Als de bevalling niet lukte, of het ging slechter met de baby voor 10 uur zouden ze overgaan op een keizersnede.
Gelukkig begon het rond half 10. Het ging echt super goed! Ik zie echt het verschil tussen een 18e jarige die papa word en tussen en volwassen man die papa word. Deze jongen kon het eerst bijna niet aan zien dat zijn vriendin zoveel pijn had. Hij was wel super lief voor haar.
Om 10 uur was de baby geboren. Een heel klein meisje is het geworden. Echt super mooie ervaring weer erbij. De moeder was aan het bijkomen van de bevalling terwijl de vader al heel erg trots was. Hij kon niet stoppen met lachen. Was echt heel lief en schattig om te zien samen.
Thuis ben ik meteen in bed gaan liggen en in slaap gevallen!
17 oktober
Vandaag onze laatste werkdag. Ik stond met Naomi op de OPD. We zijn iets later begonnen omdat we de vorige avond nog bij de bevalling waren geweest.
Het was best rustig. Naomi en ik hebben vandaag zowat alleen in de OPD gestaan en dat ging wel goed!
Om 16:00 waren we klaar en dus hebben we onze 2 weken vakantie!
18 oktober
Vandaag ben ik later weg gegaan samen met Naomi. Daily en Fieke gingen nog op pad voor souvenirs, maar Naomi en ik hadden bijna alle souvenirs al.
Naomi en ik zijn de dingen gaan halen die we allebei nog nodig hadden. En zijn samen gaan lunchen. We hadden een gezellig dagje. Met Daily en Fieke hadden we een tijd afgesproken hoelaat we bij de bonte koe zouden gaan eten.
Laat deze avond heb ik nog even geskyped met mama!
19 oktober
Vandaag hele dag met z’n alle het huis schoon gemaakt en ingepakt voor Boracay.
Om 01:00 werden we door de taxi opgehaald en bij het vliegveld afgezet. We hadden er echt super veel zin in !! Vakantie vieren!
Ons laatste werkweekje is aangebroken.
Vandaag hele dag in het ziekenhuis bij de Emergency. Het was redelijk rustig. Weer kwam er een vrouw voorbij met diabetes. Ze had dus flinke wonden aan haar been, die niet zomaar even te genezen zijn. Ook veel kleine kindertjes gezien. Ik heb nog een infuus geprikt wat meteen goed ging!
Aan het eind van de dag nog even naar de supermarkt geweest.
14 oktober
Om 8 uur stonden we weer in het ziekenhuis. Ik in de O.P.D.. Ik heb nog een injectie kunnen geven. Eigenlijk vind ik dit helemaal niet meer spannend en gaat dit goed! Er kwam een man voorbij met een hele grote en best diepe wond. Het was echt super interessant om te zien hoe de dokter deze schoonmaakten. En vooral ook veel vitale functies opmeten en per patiënt kijken wat die gene heeft. Er komt van alles voorbij dus die afwisseling houd het wel leuk!
’s avonds had ik al veel zin in de volgende dag, want morgen hebben we Medical mission.
15 oktober
Toen we gisteren vroegen hoelaat we klaar moeten staan zei Helen: 8 Filipino time. En ze liep lachend verder. Wij vatte het op als: okee 8 uur maar kwart over 8 is ook goed. Want tenslotte komt niemand hier optijd.
Toen we iets later dan 8 uur aankwamen was er nog niemand. Dus wij vroegen bij de Emergency ‘waar is Helen?’. We vertelde ook wat ze tegen ons had gezegd. Met Filipino tijd bedoelen ze dus een uur later. Helaas kwamen we daar achter toen we al met z’n 4e klaar stonden.
Toen we aankwamen op de plek waar we gingen werken was het heel anders dan de vorige keer. Het plekje was deze keer binnen in een kamertje waar we met z’n alle konden zitten. Het plaatsje lag bij een school. Buiten werd er een rij gevormd.
Wij hadden al onze pakketjes bij om uit te delen aan de kinderen. Dit verliep goed! Soms een beetje té goed, want er kwamen moeders vragen of ze er 2 mochten. Of moeders dwongen hun kinderen om er nog eentje te vragen. Nu zijn bijna alle 300 pakketjes weggegeven. De rest van de pakketjes geven we aan de special mind children, waar we in een van de eerste weken waren.
We hoorde later nog dat ze bij de Medical Mission super blij waren met de spulletjes en onze hulp!
Na en lange dag en een eindeloze rij met mensen viel ik thuis als een blok in slaap.
16 oktober
Om 8 uur begon ik op de Emergency. Het was niet super druk maar wel iets drukker dan normaal. Ik heb vandaag weer een paar infusen gezet en allemaal in een keer helemaal goed. Het gaat steeds beter! De hele dag lag er vandaag een meisje van 19 jaar. Zei is nu 9 maanden zwanger en ze had al last van haar weeën. Toen wij begonnen had ze 2 cm ontsluiting, en aan het eind van onze werkdag 6 cm. We hebben nu heel groot ons nummer achter gelaten zodat we gebeld worden (ookal is het midden in de nacht) al de bevalling begint.
Er ligt in het ziekenhuis op dit moment nog een mevrouw die ook 3 cm ontsluiting heeft. Dus met geluk zien we er nog 2! Ik vind dit echt super leuk.
Aan het einde van de middag kwam er een patiënt om een cyste te verwijderen. Hij had een cyste op zijn rug zo groot als een mini-mandarijntje. Heel interessant om te zien hoe ze de huid op de rug open snijden en de cyste verwijderen.
Om kwart over 4 zijn we weer naar huis gegaan en hebben we allemaal onze telefoon aan gezet in de hoop dat ze snel zullen bellen haha!
Om 8 uur zaten Naomi en ik helemaal klaar om film te kijken. Maar eerst moesten we toch nog even naar het ziekenhuis lopen om te vragen hoe laat de operatie morgen was die er zou komen. Onderweg naar het ziekenhuis zien we opeens Mimi (een collega) lopen. Ze kwam net van het ziekenhuis af. Ze zei tegen ons: ‘hebben ze jullie net gesmst?’ ‘ze ligt al op de bevallingskamer’. Dus wij snel terug naar het huis om Fieke en Daily te roepen. En zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gegaan.
Daar lag het 19e jarige meisje met haar 18e jarige vriend. Het was nog rustig, soms had ze wel weeën maar nog geen persweeën.
Later had de baby in de buik al een beetje ontlasting gehad. Nu moesten ze de baby extra in de gaten houden. Als de bevalling niet lukte, of het ging slechter met de baby voor 10 uur zouden ze overgaan op een keizersnede.
Gelukkig begon het rond half 10. Het ging echt super goed! Ik zie echt het verschil tussen een 18e jarige die papa word en tussen en volwassen man die papa word. Deze jongen kon het eerst bijna niet aan zien dat zijn vriendin zoveel pijn had. Hij was wel super lief voor haar.
Om 10 uur was de baby geboren. Een heel klein meisje is het geworden. Echt super mooie ervaring weer erbij. De moeder was aan het bijkomen van de bevalling terwijl de vader al heel erg trots was. Hij kon niet stoppen met lachen. Was echt heel lief en schattig om te zien samen.
Thuis ben ik meteen in bed gaan liggen en in slaap gevallen!
17 oktober
Vandaag onze laatste werkdag. Ik stond met Naomi op de OPD. We zijn iets later begonnen omdat we de vorige avond nog bij de bevalling waren geweest.
Het was best rustig. Naomi en ik hebben vandaag zowat alleen in de OPD gestaan en dat ging wel goed!
Om 16:00 waren we klaar en dus hebben we onze 2 weken vakantie!
18 oktober
Vandaag ben ik later weg gegaan samen met Naomi. Daily en Fieke gingen nog op pad voor souvenirs, maar Naomi en ik hadden bijna alle souvenirs al.
Naomi en ik zijn de dingen gaan halen die we allebei nog nodig hadden. En zijn samen gaan lunchen. We hadden een gezellig dagje. Met Daily en Fieke hadden we een tijd afgesproken hoelaat we bij de bonte koe zouden gaan eten.
Laat deze avond heb ik nog even geskyped met mama!
19 oktober
Vandaag hele dag met z’n alle het huis schoon gemaakt en ingepakt voor Boracay.
Om 01:00 werden we door de taxi opgehaald en bij het vliegveld afgezet. We hadden er echt super veel zin in !! Vakantie vieren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley